AMSTERDAM - Brammetje verzamelt uitvindingen. En bijzondere woorden. Schriftjes vol heeft het slimme jongetje al. Onrustig wiebelt hij met zijn beentjes, op zoek naar nieuwe wondertjes.
Na de zomervakantie wordt zijn voortdurend verspringende interesse door zijn nieuwe meester Vis niet op prijs gesteld.
In groep drie wil de doorgewinterde onderwijzer in alle kalmte taallessen afwerken en rekensommetjes maken. Kun je daar je aandacht bij houden, als je allang kunt lezen en schrijven?
Fantasie
Zo ontwikkelt Brammetje Baas zich van een grappige film over de belevingswereld van een fantasievol kind (met voorwerpen die via animaties tot leven komen) tot een meerkleuriger portret.
Brammetje is een vrolijk, ondernemend kereltje, maar past met zijn egocentrische eigenzinnigheid moeilijk in alledaagse patronen.
Hij zit regelmatig op de gang en als meester Vis door zijn toedoen een lelijke smak maakt, dreigt zelfs overplaatsing.
Maar gelukkig heeft een jonge invalkracht (Egbert Jan Weeber) meer ruimte voor de invallen van Brammetje. Ook om die ontwikkeling zullen de jonge kijkers zijn belevenissen met veel enthousiasme bekijken.
Hun ouders herkennen ook de andere kant van de medaille. Ze reageren als Brammetjes ouders: hoofdschuddend soms, maar toch steeds weer vertederd.
De uitgekiende, genuanceerde presentatie van debuterend regisseur Anna van der Heide en scenariste Tamara Bos treffen doel en hart.
Net als het uitstekende acteren, met name van Tjebbo Gerritsma en Katja Herbers als vader en moeder Baas, René Groothof als meester Vis en de vertederende Coen van Overdam als Brammetje en Isabelle Smit als zijn vriendinnetje Liselore.
Bron: De Telegraaf
Geen opmerkingen:
Een reactie posten